.png){kind=logo}
Cristina Vázquez Muiño presentou o 6 de abril os aspectos da nova Lei que máis afectan á actividade profesional da cadea de residuos
O 10 de abril de 2022 entrou en vigor unha nova Lei que supón o maior cambio de lexislación de residuos dos últimos anos en España: a Lei de Residuos e Chans Contaminados para unha Economía Circular (Lei 7/2022).
Ante la inminente publicación de esta pieza legislativa, Cristina Vázquez Muiño (enxeñeira informática e Directora de Operacións de TEIMAS) presentou o 6 de abril os aspectos da nova Lei que máis afectan á actividade profesional da cadea de residuos industriais en España (xestores, produtores, axentes, negociantes e transportistas de residuos). Ao final deste evento en liña, Cristina deu resposta a moitas das principais dúbidas expostas polos asistentes, que podes consultar nesta gravación do webinario organizado por TEIMAS. Hoxe respondemos a outras tantas preguntas expostas polos asistentes ao evento.
Se unha empresa conta cunha instalación móbil, esta deberá estar sometida ao réxime de autorización. Este réxime concédeo a comunidade autónoma onde se atopa a sede social da empresa propietaria da devandita instalación.
Ademais, cada vez que vaia a iniciar unha operación nova de tratamento de residuos, o xestor que opera a instalación móbil deberá presentar unha comunicación previa á comunidade autónoma onde estea situada a zona de traballo.
Isto significa que, por exemplo, se unha empresa de Madrid ten unha instalación móbil para tratamento de RCD e realiza actuacións en Madrid, Castela-A Mancha e Castela e León:
Nalgunhas comunidades autónomas xa existe un imposto similar ao que propón a nova Lei 07/2022 e previsiblemente continuará existindo neste período transitorio, xa que a Lei indica que "as comunidades autónomas que á entrada en vigor desta lei teñan establecido un imposto propio sobre o depósito de residuos en entulleiras, a incineración e a coincineración de residuos, poderán manter a xestión, liquidación, recadación e inspección en tanto se establecen os acordos necesarios". Para o resto de territorios, o novo imposto sobre o depósito de residuos en entulleiras será obrigatorio a partir do 1 de xaneiro de 2023.
Si, a memoria anual é obrigatoria en todas as comunidades autónomas xa que é un dos requisitos que esixe a nova Lei de Residuos. Terán que presentala:
Os xestores de residuos intermedios e finais deberán presentar unha memoria anual na comunidade autónoma na que estea situada cada instalación. Ademais, se xestionan residuos de competencia local, tamén lla deberán presentar ás entidades locais.
Os produtores de residuos perigosos, han de seguir o mesmo procedemento que os xestores de residuos intermedios e finais.
Os profesionais autorizados a realizar operacións de tratamento sen instalación (instalacións móbiles, recheo, tratamento dos chans, etc.), deberán presentar a memoria anual nas comunidades autónomas onde realizasen actuacións.
E os transportistas de residuos perigosos, así como os axentes e negociantes de residuos perigosos, presentarán a memoria anual á comunidade autónoma na que realizasen a comunicación (é dicir, a comunidade autónoma que corresponde á súa sede social).
Así é. O transportista de residuos perigosos deberá presentar a memoria na comunidade autónoma na que xestionase previamente a comunicación para ser transportista. E esa comunidade autónoma é, efectivamente, a sede social. Os axentes e os negociantes de residuos han de seguir o mesmo procedemento.
A maioría dos residuos, tanto perigosos como non perigosos, non teñen un valor positivo. Con todo, existe unha serie de materiais que, de forma habitual, son aproveitables e poden derivar nunha compra-venda. Na actualidade podes atopar os seguintes exemplos vixentes: residuos metálicos, baterías de chumbo, algúns residuos de madeira, algúns envases de metal contaminados.
Devanditos exemplos poderían variar co tempo, xa que as novas técnicas de recuperación ou a escaseza de materiais no mercado poden provocar que a demanda de determinados residuos cambie (como xa ocorreu no pasado con determinados aceites).
A obriga recae no operador de traslado. O operador poderá ser o produtor, un axente, un negociante e, en determinados casos, o xestor.
Fai referencia a plataforma electrónica do Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico (MITECO) empregada para recompilar información da xestión de Residuos de Aparellos Eléctricos e Electrónicos (RAEE) e ter un mellor control e rastrexabilidade deste fluxo de residuos en concreto. As empresas que recollen e reciben RAEE, e tamén os xestores de tratamento, terán que rexistrar nesta plataforma as entradas, saídas e tratamentos de RAEE. Tamén terán a obrigación outros actores da cadea, como centros de distribución e puntos limpos.
Desde o 1 de xullo de 2022 os residuos da construción e demolición (RCD) non perigosos deben ser clasificados en, polo menos, as seguintes fraccións: madeira, fraccións de minerais (formigón, ladrillos, azulexos, cerámica e pedra), metais, vidro, plástico e xeso. Ademais, deberán ser clasificados os elementos susceptibles de ser reutilizados (como tellas, sanitarios ou elementos estruturais.) Esta clasificación realizarase de forma preferente no lugar de xeración. Ademais, será necesario continuar tendo en conta o resto de residuos que xa teñen establecida unha recollida separada obrigatoria.
A partir do 1 de xaneiro de 2024, a demolición levará a cabo de forma selectiva, garantindo a retirada de, polo menos, as fraccións de materiais mencionadas.
A reciclaxe é un tipo de valorización. As operacións de valorización son aquelas en as que o residuo serve para unha nova función, substituíndo a outros materiais non residuos ou nas que o residuo é preparado para ser utilizado como materia prima noutros procesos ou na economía en xeral.
Entre as operacións de valorización atópanse a valorización enerxética e a valorización de materiais. Dentro da valorización de materiais, atópase a reciclaxe, que consiste na transformación do residuo para obter un novo material que teña características comparables ás do material ao que substitúe, de tal maneira que permita o seu uso directo nun proceso produtivo. Tamén hai outras operacións de valorización de materiais, como pode ser o recheo para rexeneración de zonas escavadas, ou a preparación para reutilización.
Os recipientes ou envases que conteñan residuos perigosos deberán estar etiquetados de forma clara e visible, lexible e indeleble. Na información da etiqueta, entre outras cousas debe constar a data na que se inicia o depósito de residuos.
Si. A plataforma ministerial e-SIR non substitúe a todas as plataformas autonómicas. Varias comunidades autónomas optaron por manter as súas propias plataformas ambientais. Algunhas destas plataformas xa están adaptadas a todos os cambios e outras están en proceso de adaptación.
Neste momento existen plataformas autonómicas para todos ou para algúns dos traslados en Galicia, País Vasco, Castela e León, Aragón, Navarra, Cataluña, Baleares, Comunidade Valenciana e Andalucía.
Se presentaches solicitudes de subproductos ante a Comisión de Coordinación en materia de residuos antes da entrada en vigor da Lei 07/2022, deberás indicar obrigatoriamente por escrito á devandita Comisión se continuarás co procedemento iniciado ou se vas presentar esas mesmas solicitudes ante a comunidade autónoma. Neste último caso, o Ministerio trasladará a documentación dos solicitantes á comunidade autónoma correspondente.
Para máis información acerca da Lei de residuos, recomendámosche que consultes a gravación do webinario organizado por TEIMAS e descargues a guía gratuíta «A Nova Lei de Residuos en España: Aspectos destacados para xestores e produtores de residuos».
.jpg)
